VE BİR DOSTU OLMALI İNSANIN, HER ZAMAN İYİ Kİ DİYEBİLECEĞİ...
NOT: Tavsiyemizdir↑ ♫
Merhabalar sevgili okur🙋 Uzun zaman oldu sizlerle yazdıklarımızı paylaşmayalı... Yazmadık fakat okumaya hiç ara vermedik siz de öyle yapın olur mu? Bugün insanın hayatında edinebileceği belki de en büyük hazine olan dostluk adına konuşalım sizlerle. Öyle kuru kuruya olmaz diyerek bir de Can Dündar’ın konuyla alakalı çok güzel bir şiirini derledik sizler için, keyifli okumalar...
Bir dostu olmalı insanın…
Saate bakmaksızın kapısını çalabileceği bir dostu olmalı insanın...
Saate bakmaksızın kapısını çalabileceği bir dostu olmalı insanın...
“Nereden çıktın bu vakitte”
dememeli,
Bir gece yarısı telaşla
yataktan fırladığında;
Gözünün dilini bilmeli,
dinlemeli, sormadan, söylemeden anlamalı...
Arka bahçede varlığını
sezdirmeden,
Mütemadiyen dikilen vefalı
bir ağaç gibi köklenmeli hayatında;
Sen her daim onun orada olduğunu
hissetmelisin
İhtiyaç duyduğunda gidip
müşfik gövdesine yaslanabilmeli,
Kovuklarına
saklanabilmelisin.
Kucaklamalı seni güvenli
kollarıyla,
Dalları bitkin başına omuz,
Yaprakları kanayan ruhuna merhem olmalı...
En mahrem sırlarını
verebilmeli,
En derin yaralarını açıp
gösterebilmelisin.
Gölgesinde serinlemelisin
sorgusuz sualsiz.
Onca dalkavuk arasında bir
tek o,
Sözünü eğip bükmeden
söylemeli,
Yanlış anlaşılmayacağını
bilmeli.
Alkışlandığında değil
sadece,
Asıl yuhalandığında da
yanında durup koluna girebilmeli.
Övmeli âlem içinde, baş
başayken sövmeli.
Ve sen, öyle güvenmelisin ki
ona övdüğünde de sövdüğünde de
Bunun iyilikten olduğunu
bilmelisin.
Teklifsiz kefili olmalı
hatalarının,
Günahlarının yegâne sahibi.
Seni senden iyi bilen, sana
senden çok güvenen bir sırdaş,
Göz bebekleri
bulutlandığında, fırtınayı sezebilmelisin.
Ve sen ağladığında onun
gözlerinden gelmeli yaş...
Yıllarca aynı ip üstünde
çalışmış,
İki trapezci gibi güvenle
kenetlenmeli elleri...
Parkurun bütün zorluklarına
rağmen,
"Dostluğumuzu
koruyabildik,
Acıları birlikte göğüsledik
ya
Yenildik sayılmayız"
diyebilmeli...
Issızlığın, yalnızlığın en
koyulaştığı anda,
Küçücük bir kâğıda yazdığımız
Kısa ama ümitvarî bir yazıyı
Yüreğe benzer bir taşa
bağlayıp
Birbirimizin camından içeri
atabilmeliyiz.
"Bunu da aşacağız! Bir
Dost"
Can Dündar
***
İnsan yaşamı boyunca birçok
farklı çevreye girer ve birsürü insanla tanışma fırsatı olur. Kimileri
görünmek istedikleri gibi tanıtırlar kendilerini ya da sen tanıdığını
zannedersin. O kadar çok insanla tanışırsın ki kiminle nasıl anlaşabilirsin çok
çabuk anlarsın sonrasında. Ama hayat her zaman iyi anlaşabileceğin insanlar
çıkarmaz karşına. Bazense hayat sana öyle güzel dostlarla çıkagelir ki nasıl
şükretsen az kalır. İşte o güzel dostluklardan bahsetmek istiyorum biraz.
Öncelikle dost öyle hafife alınacak bir sözcük değildir. Dost olmak için çok
şey paylaşmak, iyi gün kötü gün demeden hep birbirinin yanında olmak, mesafe
tanımadan o gönül bağını hep korumak demektir. Dost kalbini açabildiğindir,
günün hangi saatinde olursan ol aklına gelen şeyi ilk paylaşmak istediğindir,
beraber güldüğün beraber ağladığındır kısacası dost seçebildiğin ailendir.Şimdi herkes dostuna içinden geçenleri söylesin ha ne dersiniz? O halde sevgili dostum: iyi ki tanımışız birbirimizi, iyi ki paylaşacak bu kadar güzel anı biriktirmişiz beraber, iyi ki dostum hatta dosttan da öte kardeşim olmuşsun, iyi ki varsın ve hep de ol olur mu...
Ve bir dostu olmalı insanın her zaman iyi ki diyebileceği…
0 yorum:
Yorum Gönder