"Kalabalıkta Kimsenin Yüzü Kendinin Değildir."

     "Kalabalıkta kimsenin yüzü kendinin değildir." 

           

NOT:Yayını yukarıdaki piano dinletisiyle okumanız tavsiye olunur.👆🎹

    İnsanın kendine ait bir benliği vardır ve hep de olmalıdır zaten. Tabi bir de insanı benliğinden eden durumlar, ortamlar vardır. İşte sırf bu yüzden birbirleriyle tartışır insanlar, sırf bu yüzden kalp kırar bu vatandaşlar. Aslına bakılırsa bu benlik dediğimiz, biz olan parçamızı kaybetmemek çok da zor değildir. Yalnızca dış etkenlere karşı birazcık kapalı olmak yeterlidir. Tabi işin tam da bu kısmında devreye karakter girmektedir. İşte bu her şeye atlayan, her ortamın kalıbına göre şekle giren dengesiz tiplerin benliği doğdukları andan itibaren yok olmuştur zaten. Ha bir de bu aşırı baskı durumu var elbette. Bu durumda benlik tam olarak yok olamamakla beraber en altlarına iniyor bilincimizin, belki de çok uzun bir süre kullanılmamak üzere. Aslında böyle bir ortamda da tek çare yaptırımı ne olursa olsun bir nebze de olsa vurdumduymaz olabilmek. Tabi bunu başaranı da var başaramayanı da. Peki ya zaman zaman başarıp bazen de o bilinçaltına sıkışan bizi arayanlara ne olacak?

    İşte burada tam da o insanlardan var. Hatta bunu söyleyenin de böyle olduğu söylenmekte. Şu az önce bahsettiğim karaktersizlerin yanında kala kala, baskı ortamının içinde sıkışa sıkışa bizlerde benliklerimizi istediğimiz gibi su yüzüne çıkaramıyor, kendimizi gerçekleştiremiyoruz. Peki ya böyle bir ömür geçer mi? Benim fikrimi soracak olursanız geçmez. İşte tam da bu yüzden şu baskıcı ortamdan ve etrafımızdaki gereksizlerden arta kalan vaktimizde bizlerde kendimizi olabildiğince gerçekleştirmeye çalışıyor ve bizi en derinlerden çıkarmaya çalışıyoruz. 

Evet belki de sırf bu yüzden çeşitli yaptırımlara maruz kalacağız ya da bizi sürekli uyaracaklar ama unutulmaması gereken tek bir şey var ki o da: bir insanın benliğini yitirmesi demek onun mezarını yanında taşıyor olması demektir.